സുനാമി
പോയ വര്‍ഷത്തിനാരംഭം
മിന്നിമറയുന്നു ചിന്തയില്‍
ദുഃഖത്തിന്‍ നെടുവീര്‍പ്പായ്‌
സുനാമി തന്‍ പ്രളയങ്ങള്‍...
പുതുവര്‍ഷമാഘോഷ ലഹരിയില്‍
എല്ലാം മറന്നു
മതിക്കുമ്പോള്‍....
ജാതിയും മതവും നോക്കാതെ
കുടിലു കൊട്ടാരവും മാലോകരും
ഘോരമാം തിരമാല പര്‍വ്വതങ്ങള്‍
അംബരചുംബിയാം ഗോപുരങ്ങള്‍
നിമിഷം കണക്കെ തകര്‍ത്തു
മേഞ്ഞു.
ഈ പുതുവര്‍ഷത്തിന്‍ അര്‍ദ്ധരാവും
മദ്യ ലഹരിയാല്‍ നൃത്തമാടി
സ്വബോധം നശിപ്പിച്ചു
മുഴുഭ്രാന്തരായ്‌
മറക്കുന്നു മാനുജന്‍
അനുഭവത്തെ...
ജാതി ചോദിച്ചു നടക്കുന്നു
എന്തിനു നീ
ജാതി എന്തു പഴിച്ചു മനുഷ്യ
ജാതിയില്‍ നിന്നല്ല ക്രൂരത
മനുഷ്യഹൃദയത്തില്‍നിന്നാണ്ണ്‍..
കാട്ടാള ഹൃദയത്തിനുടമയാം മനുഷ്യ നീ
റാകിപറന്നു പറന്നു
കൊത്തുന്നു
അഗ്നിയില്‍ വേവുന്നു
കത്തിക്കിരയാകുന്നു
ദിവസങ്ങള്‍ പിന്നിട്ട കുഞ്ഞിളം
പൂവിനെ വെളിയിലേക്ക് എടുത്തിട്ട്..
ഒരു കൊച്ചു പൈതലില്‍ ചിരി
നീ കാണുന്നുവോ
ആ കുഞ്ഞിളം ചിരിയിലലിയാത്ത
മനസ്സോ?
ആപുതു മുകുളത്തെ നീ എന്തിനു വെണ്ണിറാക്കി
കൂട്ടിയിട്ട ചാര
കൂമ്പാരത്തില്‍ നിന്നും
കിളി കൊഞ്ചല്‍ കേള്‍ക്കുന്നുവോ?
ആക്രാന്തം പൂണ്ടത് നീ എന്തിനു വേണ്ടി
ആക്രാന്തം പൂണ്ടത് നീ എന്തിനു വേണ്ടി
മനം ദാഹിച്ചത് ഏതു
രക്തത്തിനു വേണ്ടി
സ്വാര്‍ത്ത്വതാല്പര്യങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടിയാണോ
നിന്‍റെ ജീവിതം തരിശു നിലംമാക്കിയത്?
നിന്‍റെ ജീവിതം തരിശു നിലംമാക്കിയത്?
***********************************************
NB: ഈ കവിത കുറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ്‌ നമ്മുടെ നാടിനെ പിടിച്ചു കുലുക്കിയ ഭൂമികുലുക്കവും സുനാമിയും വേറെ ചില സംഭവങ്ങളും എന്‍റെ മനസ്സില്‍ കൊളുത്തിയ വേദനകള്‍ അന്ന് കൊറിയിട്ട വരികള്‍ എഴുതിയത് ഒരു പുതു വര്‍ഷ പുലരിയിലും ..
(ഫോട്ടോ കടപ്പാട്‌ ഗൂഗിളിനോട്‌ )
