മുഖ പുസ്തകത്തിലെ ദിനങ്ങള്‍ 

നിന്നിലെ ഇളം തലോടലായി വരുമീ 

ഇളം തെന്നലിന്നന്യമായി .

സിമന്‍റ്സൗദങ്ങളില്‍ തട്ടിവരും 

പൊടികാറ്റു പോലുമെനികിഷ്ടമായി .

കണ്ണില്‍ മായുന്നു നിന്‍ കാഴ്ചകളും 

ദൂരെനീണ്ടുകിടക്കുമാ പ്ച്ചപാടങ്ങള്‍ .

അരുവിക്കരികിലായി മറഞ്ഞു നില്‍കുമാ 

ഇലഞ്ഞി മരങ്ങളും ആലിന്‍ ചുവടുമെനിക്കന്യമായ്‌  .

ഉണ്ണിയോട് ഉരുവിടാന്‍ ഇന്ന് തോടില്ല ,

കാടില്ല മേടുമേ ഇല്ലതില്ല .

എനിക്ക് ഉരുവിടാന്‍  ഉണ്ണിയുമീ വഴി വരാറില്ല .

സ്നേഹം പറയുവാന്‍ ഇപ്പോളവന്‍റെ കയ്യിലൊരു  പുസ്തകമുണ്ടത്രേ .

അതിലൂടെ അവന്‍ നൂറായിരം  കാടും മേടും 

നെല്‍കതിരും കാണുന്നു പണിയുന്നു ,

കൊയ്യുന്നു ,എല്ലാവരാലും അഭിന്ദനങ്ങള്‍ വാങ്ങുന്നു .

അതിലവന് അമ്മയെ സ്നേഹിക്കാനും,

അച്ഛനെ സ്നേഹിക്കാനും , 

പ്രണയിനിയെ സ്നേഹിക്കാനും .

പ്രകൃതിയെ  സ്നേഹിക്കാനു മായി

ഓരോ പേജുകള്‍  മാറിവരുന്ന, ആ 

ദിനങ്ങളില്‍ അവരെയെല്ലാം സ്നേഹിക്കാനും

എല്ലാവരാലും പുകഴ്ത്താനുമായി സമയമുണ്ടത്രേ  .

എന്നിലരികിലിരിക്കാന്നി വിടെ  സമയം .

നാമെന്ന വാചകം മാറി ഞാനെന്ന വാക്കായി തീര്‍ന്നു 

അതിലെവിടെയാണാവ  ലോകത്തെയും ലോക ജനതയെയും 

സ്നേഹിക്കാനും പരിരക്ഷിക്കാനുമായി ഒരിടവും ദിനവും ...

ഷാഹിദാ ജലീല്‍ .ദോഹ 

ചിത്രം കടപ്പാട്  ഗൂഗിള്‍ അമ്മാവന്‍ ....ഈ കവിത പ്രവാസി ശബ്ദത്തില്‍ റമദാന് മുന്‍പ് പ്രസ്സിധീകരിച്ചത് ...