നൂല് മഴ
ഈ തണുത്ത വെളുപ്പാന് കാലത്ത് വിയര്ക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു "ആദ്യമായി തള്ളി പറഞ്ഞത് ആരായിരുന്നു " അന്തിവെയിലില് അവനും ഇറങ്ങി നടന്നു "എനിക്ക് പരിഭവമില്ല" എനിക്കെന്നും തണലായ് അവന് ഉണ്ടാകുമെന്നു കരുതിയ ഞാന് വിഡ്ഢി. അവസാനമായി തന്റെ കൈയ്യിലെ ബംഗ്ലാവിന്റെ ആധാരവും ബാങ്ക്ബാലന്സും അവന്റെ അധീനതയിലാക്കി അവനിറങ്ങി .
നൂല് മഴപെയ്യുന്ന ആ വെളുപ്പാന് കണ്ടു മുട്ടിയ ശാരിക അവളായിരുന്നോ ആദ്യമായി തള്ളിപ്പറഞ്ഞത്. അവളെ കണ്ടുമുട്ടിയത് ഒരു ഇടവയില് വെച്ചായിരുന്നു ചേമ്പില തലയില് മറച്ചു തന്റെ പുസ്തകങ്ങള് മാറോടടുക്കിപ്പിടിച്ചു വെള്ളി കൊലുസ്സിന്റെ ശബ്ദംകേള്പ്പിക്കാതെ നടന്നകന്നു പോകുന്ന പെണ്കുട്ടി .ഞാന് അവളെ കണ്ടതും പിരിഞ്ഞതും സൂര്യന് ഉദിച്ചുയരുന്നതിനു മുന്പാണ്.. .എന്തിനാണ് അവള് പിരിഞ്ഞത് എന്നറിയില്ല ഒരു പക്ഷേ അവള് എന്നെ സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല അല്ലങ്കില് വെറും ഒരു ശീമതണ്ടായ എന്നെ പിഴുതെറിഞ്ഞ് പുളിമരം കണ്ടപ്പോള് അവള് മാറിപോയതില് പരിഭവം തോന്നിയില്ല . പിന്നീടെപ്പൊഴോ പണക്കാരനായ ചേട്ടന്റെ കൂടെ
അമ്മയും ഇറങ്ങി പോയതും ഒരു കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയത്താണ്.
പ്രകൃതിക്കു പോലും എന്റെ വേദന മനസ്സിലാകുമ്പോള് എന്നെ ഞാന് സ്നേഹിച്ചവര്ക്ക് മാത്രം തിരിച്ചറിയാതെ പോയി. പിന്നീട് വര്ഷങ്ങളായി സ്നേഹിച്ചവള് തന്റെ സുഖം തേടി തന്റെ മകനെക്കാളും പ്രായം കുറഞ്ഞവന്റെ കൂടെ പോകുമ്പോള് തുലാവര്ഷത്തിന്റെ പെരുമ്പറകൊട്ടുന്ന മഴയും ഇടിയും ഉണ്ടായിരുന്നു. മഴ നനയാതിരിക്കാന് വേണ്ടി ഇറയത്തിരുന്ന കുട അവള്ക്ക് കൊടുത്തു. എന്റെ അസ്തമനം കാണാതെ അവളും അകന്നു പോയി .
തന്റെ നെഞ്ചില് കിടന്നു വളര്ന്ന മകള് എന്നെങ്കിലും പിരിയുമെന്നറിയാമെങ്കിലും എല്ലാ പോരാഴ്മയും എന്റെ മേല് പഴി ചാരി അവളും കടന്നു പോകുമ്പോള് കര്ക്കിട വാവിന്റെ കുരാപ്പ് പന്തലിച്ചതിനാല് തനിക്ക് കാഴ്ചകള് മങ്ങിയിരുന്നു .
*(കുരാപ്പ് -കാര്മേഘം കെട്ടി നില്ക്കുന്ന ഇരുണ്ട അവസ്ഥ)
നഷ്ടപ്പെടലുകള് എന്നും വേദന തന്നെയാണ്....
ReplyDeleteനന്ദി മനോജ് ..
Deleteആശംസകള്...
ReplyDeleteനന്ദി
Deleteകൊഴിഞ്ഞു പോകുന്ന ബന്ധങ്ങള് . സ്നേഹം നിരര്ത്ഥമാകുന്നു ഇവിടെ.
ReplyDeleteനന്ദി വരവിനും നല്ല വാക്കുകള്ക്കും ..
Deleteഒറ്റയാവുന്നത് ഇങ്ങിനെയാണ്
ReplyDeleteസ്വപങ്ങള് ബാക്കിയായവന്റെ ഒറ്റപ്പെടല് ഇഷ്ടമായി
നന്മനിറഞ്ഞമൊഴികള്ക്കും വന്നതിനു നന്ദി ഷംസ്...
Deleteമനസ്സും നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങളും മാത്രമായവശേഷിക്കുന്ന ഒറ്റപ്പെടല് ...
ReplyDeleteറാംജി വായനക്ക് നന്ദി ...
Deleteഎന്നാലും വിടുകയില്ല, പൊരുതും ഞാന്
ReplyDeleteവരവിനും വാക്കുകള്ക്കും നന്ദി അജിത്ത് ചേട്ടാ..
Deleteനഷ്ടങ്ങളുടെ നൂല് മഴ
ReplyDeleteനന്ദി ജെഫൂ ...
Delete""നൂല് മഴപെയ്യുന്ന ആ വെളുപ്പാന് കണ്ടു മുട്ടിയ ശാരിക അവളായിരുന്നോ ആദ്യമായി തള്ളിപ്പറഞ്ഞത്. അവളെ കണ്ടുമുട്ടിയത് ഒരു ഇടവയില് വെച്ചായിരുന്നു ചേമ്പില തലയില് മറച്ചു തന്റെ പുസ്തകങ്ങള് മാറോടടുക്കിപ്പിടിച്ചു വെള്ളി കൊലുസ്സിന്റെ ശബ്ദംകേള്പ്പിക്കാതെ നടന്നകന്നു പോകുന്ന പെണ്കു""
ReplyDeleteവയനസുഖമുള്ള എഴുത്ത് - വരാം വീണ്ടും ഈ വഴിക്ക് .
greetings from trichur
നന്ദി ഈ വായനക്കും നല്ല വാക്കുകള്ക്കും ...ഇടക്ക് ഈ വഴി വരാന് മറക്കരുത്
Deleteനല്ല സുഖകരമായ വായന.ആശംസകള്
ReplyDeleteമുള്ളന് മാടിയില് വരവ് അറിയിച്ചതില് നന്ദി
Deleteente manassil ee paattu odi vannu...
ReplyDelete"Nashta swargangale... ningalenikkoru"...
ithokkeyaanu jeevitham.... sathyam.
നന്ദി വരവിനും നല്ല വാക്കുകള്ക്കും ..
Deleteനല്ല എഴുത്ത്. കവിത തുളുമ്പുന്ന പദപ്രയോഗങ്ങൾ. ആശംസകൾ
ReplyDeleteനന്ദി വരവിനും നല്ല വാക്കുകള്ക്കും ...
Deleteആള്ക്കൂട്ടത്തില് തനിയെ എന്ന സത്യം മനസ്സിലാക്കുന്നവര് ഭാഗ്യവാന്മാര് നന്നായിരിക്കുന്നു ആശംസകള് !
ReplyDeleteനന്ദി മിനി വരവിനും വായനക്കും ..
Deleteഒറ്റപെടലിന്റെ വേദന ...., ഇന്നി എന്നും മഴ പെയ്യട്ടെ .........
ReplyDeleteഎല്ലാവരും ഉണ്ടായിട്ടും ഇപ്പോള് പലതരത്തിലും ഒറ്റ പെടലുകള് ആണല്ലോ?
Deleteഒറ്റപെടുത്തലിന്റെ വേദനകള്.. അവസാനം ബാക്കിയാവുന്നത് കുറെ നഷ്ട്ട സ്വപ്നങ്ങള് മാത്രം.
ReplyDeleteആശംസകളോടെ..
നന്ദി വരവിനും നമ നിറഞ്ഞ വാകുകള്ക്കും
Deleteഒറ്റപെടലിന്റെ വേദന അറിയാത്തവര് ആരുണ്ട് ? ..ഒരുപാട് ഇഷ്ടായി ഈ എഴുത്ത്
ReplyDeleteനന്ദി ദീപാ.. നല്ലവാക്കുകള്ക്കും വരവിനും
Deleteപ്രിയപ്പെട്ട ഇത്ത,
ReplyDeleteനന്നായി എഴുതി. മധുസൂദനന് മാഷ് പറഞ്ഞപോലെ.
വായിക്കാന് ഒരു സുഖമുണ്ട്.
ആരും ഒറ്റപെടാതിരിക്കട്ടെ
ആശംസകള് ഇത്താ.
സ്നേഹത്തോടെ,
ഗിരീഷ്
ഒറ്റപെടാതിരിക്കാന് പ്രാര്ത്ഥിക്കാം ഗിരീഷ് നന്ദി വരവിനും നല്ല വാക്കുകള്ക്കും
Deleteമനസ്സില് എവിടെയോ സ്പര്ശിക്കുന്ന രചന.. വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു.
ReplyDeleteഒറ്റപെടാതിരിക്കട്ടെ ......
ReplyDeleteവായിക്കാൻ സുഖമുള്ള എഴുത്ത്.
ReplyDeleteഒരു കാർമേഘം മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു.
നന്ദി അബൂതി @ഹൈന @ഉഷശ്രീ .വരവ് അറിയിച്ചു പോയല്ലോ?
ReplyDeleteഒറ്റപെടലിന്റെ വേദന നിറഞ്ഞ വരികള് ,, നന്നായി പറഞ്ഞു എങ്കിലും ഒന്ന് കൂടി നന്നാക്കാമായിരുന്നു എന്ന് തോന്നി . ആശംസകള് .
ReplyDeleteഅഭിപ്രായത്തിനു നന്നാക്കാന് ശ്രമിക്കം നന്ദി ഫൈസൂ..
DeleteBe positive.
ReplyDeleteഅങ്ങിനെ ഉള്ള ചിന്ത ആണല്ലോ എല്ലാവരെയും മുന്നോട്ടു നയിക്കുനത് ഷമീര് മോനെ ..
Deleteനല്ല വായനാ സുഖവും, വായനക്കപ്പുറം ഒരു വേദനയും നിറയുന്ന രചന..
ReplyDeleteആശംസകള്...,.. ചില ഭാഗങ്ങള് ഇനിയും നന്നാക്കാം... :)
വരവ് അറിയിച്ചതിനും നല്ല വാക്കുകള്ക്കും നന്ദി
Deleteആരും ഒറ്റപ്പെടാതിരിക്കട്ടെ..
ReplyDeleteഒരേ നിറത്തില് ഒരേ കൂട്ടില് ഒരേ സമയം വിരിഞ്ഞ മുട്ടകളിലെ കിളികള് പ്പോലും വെത്യസ്ഥ ദിക്കിലേക്ക് പറക്കുന്നു
ReplyDeleteപിന്നെ ആണോ മനുഷ്യന്റെ കാര്യം ചിരിക്കാനും ചതിക്കാനും അറിയുന്ന മനുഷ്യന്റെ കാര്യം
എലല്വരും അത് പോലെ ആകില്ല എന്നാലും ഇടക്ക് നമുക്ക് ഓര്ക്കുന്നുത് നല്ലതല്ലേ ..നന്ദി കൊമ്പന് ഇടക്ക് വരണം കേട്ടോ?
Deleteഇത്തയുടെ എഴുത്തിന്റെ ശൈലി കൊള്ളാം. പക്ഷേ, ആശയം വ്യക്തമാവാത്തപോലെ തോന്നുന്നു. എന്റെ തോന്നലാണോ എന്നും അറിയില്ല.
ReplyDeleteകനകാംബരന് മുഴുവന്നും നമ്മള് പറയുന്നത് റെഡി അല്ലാലോ ...നന്ദി വരവിനു
Deleteവായിച്ചു
ReplyDeleteതാങ്ക്യൂ
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteഒരു ശരാ ശരി രചന
ReplyDeleteഎടുത്ത് പറയത്തക്ക വർണ്ണന ഒന്നുമില്ല
Thanks
Delete